Gdyby Miky Miko mówił po francusku, a akcja toczyła się w Marsylii a nie w Koszycach, pewnie byłby hit międzynarodowy, a tak... to nie wiem, co będzie;)
Zresztą scena z poniższego kadru przypomniała mi fragment serialu "Bezkrani/Braquo" (można obejrzeć tu), inny był jej charakter, nie swojego "opłakiwali"..., skojarzenie takie to jednak dla słowackiego kina policyjnego duży komplement.
W ramach trwającego właśnie Warszawskiego Festiwalu Filmowego obejrzeć można tegoroczny słowacki przebój filmowy "Pewnego razu na dzikim wschodzie". Film bierze udział w festiwalowym Konkursie, jest to także jego międzynarodowa premiera.
Osadzony w gangsterskich latach 90-tych w Koszycach, już w pierwszym tygodniu od premiery przywiódł do kin około 400 tysięcy widzów. Ta z kolei miała bezprecedensową na Słowacji formę - odbyła się na koszyckim stadionie, i wzięło w niej udział 4 tysiące gości. Reżyserski debiut producenta Rudolfa Biermanna to adaptacja powieści dziennikarza śledczego Arpáda Soltézsa pt. "Hnev/Gniew". Na podstawie poprzedniej książki autora "Svinia/Świnia", w 2020 roku powstał dość nieprzyjemny dramat pod tym samym tytułem.
- Podobam ci sie? - Może... ale jak jeszcze trochę popiję to może i będziesz
Początek może być nieco wymagający, można zgubić się w pajęczynie natłoku nazwisk, powiązań nieznanej proweniencji i podejrzanego zachowania głównego bohatera. To urok słowackich filmów, które bywają czasem nieco hermetyczne. Film wymaga dobrego tłumaczenia, by polski widz mógł od początku zorientować się, kto jest kim i dla kogo pracuje. Po mniej więcej godzinie jednak i bez tłumacza jest już jasne, jak jest - wszyscy na jednego. A "łysy" jest nawet i łysy;) Film trwa 2,5 h więc jeszcze zostaje sporo czasu na "zabawę", a przyznać trzeba, że nudy nie ma, nawet jak na tak stosunkowo długi film.
Bardzo ładna jest scena pogrzebowa, która okazuje się być ostatecznie zwrotną, a film nabiera innej energii i tempa.
- Co mają pod kontrolą? - Wszystko. - Nas nie mają
Postać Mikiego, przez materiały prasowe przyrównywana do biblijnego Dawida występującego przeciwko Goliatowi, w literaturze i filmie wielu ma podobnych sobie, choćby nie szukając daleko kolegę z Medzilaborca, Szybkiego Laco, tytułowego "Inwalidę" (swoją drogą, puszczając wodze fantazji, ciekawi byliby to partnerzy). Nie jednego zna świat osamotnionego szeryfa występującego przeciwko zgniliźnie świata całego, a i Jej Królewska Mość Wschodnia Słowacja potrzebuje takowego w swej tajnej służbie, i to pewnie nie jednego, na szczęście nie do końca jest taki sam. I tu z pewnością należy wspomnieć o dwóch damach, które są mu zasadniczym wsparciem w chwili ostatecznego rozliczenia, a to o bardzo oryginalnej postaci, Larze Croft wśród wychodniarskich barmanek, w którą wcieliła się Annamaria Janeková i lekarce (w tej roli Anežka Petrová), o której zbyt dużo zdradzać nie należy.
Pokaż mi, gdzie pijesz, a powiem ci, kim jesteś
W filmie wielokrotnie miesza się sacrum z profanów, scenom brutalnych pobić towarzyszy muzyka klasyczna (swoją drogą, co te bandziory mają z tą operą?;), a bohaterowie płynnie zmieniają lokale z najbardziej wyrafinowanych na te najpodlejsze, ci "dobrzy" właściwie od początku stosują gangsterskie metody, z czasem zmienia się tylko ich cel, na wznioślejszy.
Dasz spokój, będziesz miał spokój
Jako miłośniczka porządnego (czyli głównie francuskiego;) kina policyjnego, życzę temu filmowi jak najszerszego grona widzów. Na mój gust - trzyma poziom i wykracza poza lokalne filmowe granice. Niech będzie tym Dawidem...;)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz